هنگام پرورش فلفل، به اقدامات پیشگیرانه توجه ویژه ای می شود. مراقبت و بازرسی منظم از بوته ها برای تشخیص به موقع آفات یا بیماری ها ضروری است. اگر علت به موقع مشخص نشود و درمان انجام نشود، گیاهان مبتلا می توانند به مدت 1-2 هفته بمیرند. سرسبزی فراوان و محیط مرطوب شرایط مطلوبی را برای پیشرفت در بیماری های مختلف و یا آلودگی به حشرات ایجاد می کند. باغداران بعد از مشکل پژمردگی نهال های کاشته شده، مسئله کنترل آفات و بیماری در فلفل را در جایگاه دوم قرار دادند. بنابراین، شما نباید از اولین علائم آسیب به یک گیاه یا میوه چشم پوشی کنید!

پوسیدگی نرم باکتریائی (bacterial soft rot) :

باکتری های مولد پوسیدگی نرم، بیمارگرهای مهم بسیاری از محصولات زراعی، باغی، سبزی صیفی و زینتی در نواحی نیمه گرمسیری تا استوایی مرطوب جهان هستند. ازجمله میزبان های این باکتری میتوان به هویج، سیب زمینی، کاهو، کدو، خیار، پیاز، فلفل سبز و گوجه فرنگی اشاره کرد. این باکتری ها اغلب روی بافت های گیاهان که با خاک ارتباط دارند مستقر میشوند و باعث آلودگی سیستم آوندی ساقه ها می شود. صدمات مکانیکی نیز باعث نفوذ این باکتری به میوه ها شده و زخم های ناشی از وسایل برداشت یکی از راه های مهم نفوذ اولیه این باکتری ها به بافت های گیاهی هستند. شرایط محیطی بی هوازی یا با غلظت پایین اکسیژن و مرطوب که در زمان برداشت یا حمل و نقل و یا در انبار ایجاد شود برای ایجاد و شیوع بیماری بسیار مناسب است.

علائم پوسیدگی نرم باکتریایی فلفل

– علائم اولیه پوسیدگی نرم باکتریایی فلفل اغلب به صورت بافت رگ‌برگ تیره و مناطق نکروزی بر روی برگ ظاهر می‌‌‌شود.

– ضایعات غرق‌شده‌ی آغشته به آب روی ساقه‌ها، میوه‌ها و دم‌میوه‌‌‌ها پدیدار می‌‌‌شوند و به‌سرعت گسترش می‌‌‌یابند.

– بافت های داخلی نزدیک به مناطق آلوده در اثر فعالیت باکتری مزبور به تدریج نرم می شوند و در نهایت میوه ها به توده ای آبدار (watery mass) تبدیل می گردند و بر بوته ها مانند کیسه‌ی پرآبی آویزان می مانند. مایع داخلی اینگونه میوه ها در اثر تماس با دست به خارج تراوش می کند و نهایتاً فقط پوسته ای خشک از آنها برجا می ماند.

– با پیش‌روی بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی فلفل، زغالک ساقه‌ای قهوه‌ای تیره یا سیاه ممکن است ایجاد شود، که اغلب به شکستن شاخه‌‌‌ها می‌‌‌انجامد.

–  در بافت‌‌‌های بیمار شیره‌ی باکتریایی مشاهده می‌‌‌شود که بوی بدی دارد.

– گیاهان آسیب‌دیده پژمرده می‌‌‌شوند و سپس می‌‌‌میرند.

عامل بیماری و شرایط گسترش آن

عامل بیماری، باکتری (synonym: Erwinia carotovora ) Pectobacterium carotovorum می باشد. باکتری‌‌‌های منتقل‌شونده در خاک که باعث پوسیدگی نرم می‌‌‌شوند در محیط زیست همه جا وجود دارند و با آب سطحی و خاک مرتبط هستند. زمستان گذرانی آنها روی بقایای به جای مانده از گیاهان و محصولات زراعی صورت می گیرد. آب‌و‌هوای گرم و مرطوب برای عفونت ایجاد شده توسط این باکتری بسیار مطلوب بوده و این بیماری برای گسترش نیاز به محدوده دمایی ٣۰ درجه سانتی گراد دارد. این باکتری‌‌‌ها از طریق زخم‌‌‌هایی وارد شده در طول حمل کشت، نیش حشرات و آفتاب‌سوختگی نیز موجب خسارت میشوند.

کنترل

– در طول آماده‌سازی زمین، زهکشی خوبی را برای خاک فراهم کنید.

– از کاشت فلفل بعد از سیب‌زمینی یا کلم اجتناب کنید.

– از جابجایی دقیق گیاهان در طول کشت مطمئن شوید.

– علف‌‌‌های هرز داخل و اطراف زمین را خارج کنید.

– فاصله بین بوته ها و ردیف ها را رعایت کنید.

– از کار در زمین در شرایط مرطوب اجتناب کنید.

– از آبیاری و کوددهی نیتروژن مازاد اجتناب کنید.

– از بهداشت آب، لباس، ابزارها و … مطمئن شوید.

– برای تمیز کردن دست و ابزارها، از محصولات ضدعفونی استفاده کنید.

– گیاهان آسیب‌دیده را پس از برداشت خارج کنید و با سوزاندن بقایای آنها را از بین ببرید.

– تناوب زراعی سه ساله با گیاهان غیرمیزبان از جمله ذرت یا حبوبات را رعایت کنید.

– برای کاهش ماده‌ی تلقیحی در خاک، شخم عمیق و زیر خاک کردن بقایای به جای مانده گیاهی مناسب است.

– از صدمات مکانیکی به میوه ها جلوگیری کنید.

کنترل شیمیایی

– درمان شیمیایی دانه‌‌‌ها و میوه‌‌‌های برداشت‌شده با محلول هیپوکلریت سدیم ممکن است برای پیشگیری از آلودگی مفید باشد. بطور مثال، دانه‌‌‌ها را می‌‌‌توان در محلول هیپوکلریت سدیم ۱٪ (سفیدکننده) به مدت ۳۰ ثانیه خیس کرد و پس از آن با آب تمیز شستشو داد.

– سم پاشی با بردوفکیس توصیه می شود ( بردوفیکس جزو معدود سموم معدنی است که درکشاورزی ارگانیک توصیه می شود واثرسویی برانسان ومحیط زیست نداشته وبرخلاف سایرسموم رایج ،مواد باقیمانده ازتجزیه آن سازگار با محیط زیست است).

تهیه شده در واحد تحقیق، توسعه و آموزش فلفل زار

https://felfelzar.ir

felfelzar@yahoo.com